فلنج های قطعات فولادی می باشند که برای برقراری اتصال مورد استفاده قرار می گیرد و می توانند لوله را به اقلام پایپینگی دیگر از جمله لرزه گیر ، شیرآلات و ... متصل کنند .
روش های گوناگونی جهت اتصال لوله و اقلام آن به همدیگر و یا به تجهیزات وجود دارد، مانند جوشکاری و … که یکی از این موارد اتصالات فلنجی میباشد
آشنایی با انواع فلنج ها و طراحی و ساخت فلنج
در صنعت، روش های متفاوتی با هدف اتصال لوله و اقلام آن به یکدیگر و یا به تجهیزات دیگر مانند پمپ، لرزه گیر و … وجود دارد. یکی از روش های متداول جوشکاری است اما روش های دیگری نیز وجود دارد، که یکی از این موارد اتصالات فلنجی است. فلنج ها بصورت قطعه دیسکی شکل هستند که همیشه به صورت جفت به کمک پیچ و مهره دو قطعه را به یکدیگر متصل می سازد و به آسانی باز و بسته می شوند و برای فشارهای کم و زیاد مناسب هستند. جنس فلنج ها معمولا از فولاد و آلیاژهای آن و یا از چدن و سایر مواد ساخته می شود.
انواع فلنج که به علت ویژگی های منحصر به فرد خود از پر کاربرد ترین اتصالات در صنعت هستند. اتصالات به وسیله فلنج دارای ویژگی ها و مزیت هایی هستند که مهمترین ویژگی اتصالات توسط انواع فلنج، قابلیت جداسازی آن ها است. برای آشنایی بیشتر با فلنج های موجود در صنایع تعدادی از آن ها را معرفی می کنیم.
مطابق استاندارد، مشخصات فلنج که شامل موارد ذیل می باشد باید بر روی فلنج حک گردد.
نام تجاری تولید کننده فلنج
سایز اسمی لوله (قطر خارجی لوله که فلنج به آن جوش داده می شود.)
مقدار فشار قابل تحمل (کلاس فلنج)
شکل سطح فلنج (مهم ترین قسمت تشکیل دهنده یک فلنج می باشد.)
سوراخ ها (گاهی بعنوان ضخامت دیواره نیز بیان می شود.)
مواد تشکیل دهنده فلنج (مطابق استاندارد ASTM این عدد بیانگر مشخصات مواد خام مورد استفاده برای تهیه فلنج می باشد.)
شماره یا کد مربوط به عملیات حرارتی صورت گرفته بر روی فلنج
انواع فلنج های صنعتی و فولادی
در این بخش با انواع مختلف فلنج های آهنی آشنا خواهیم شد:
فلنج جوشی گردن دار
همانطور که از اسم فلنج جوشی گردن دار مشحص است این فلنج دارای یک گردن به شکل مخروط بوده و شعاعی که دارد با قطر لوله برابر است. این نوع از فلنج برای فشارهای خیلی بالا یا دماهای بسیار پایین طراحی شده است. انتقال آرام از دهانه ی فلنج به لوله که توسط مخروط انجام می شود، در شرایط خم شدن مکرر ناشی از انبساط یا سایر نیروهای متغیر، بسیار مفید است. این فلنج ها با قطر داخلی لوله جفت یا اتصالات مطابقت دارند، بنابراین محدودیتی در جریان محصول وجود ندارد.
قدرت محاسبه شده از فلنج روکار تحت فشار داخلی حدود دو سوم فلنج های جوشی گردن دار است. اتصال فلنج به لوله از طریق سوراخ هایی که روی آن وجود دارد با جوشکاری در خارج و در داخل فلنج انجام می شود. یک نقطه ضعف فلنج این است که همیشه اول باید به یک لوله جوش داده شود و سپس جوشکاری آن به اتصالات انجام شود. این نوع از فلنج دارای دو بخش انتهای خمیده و یک پشت آزاد هستند. فلنجی که در پشت قرار دارد معمولاً از فولاد کربن ساخته می شود.
فلنج های سوکت برای استفاده در لوله کشی هایی با فشار قوی در اندازه های کوچک ساخته شده اند. مقاومت استاتیکی برابر با فلنج های روکار دارد اما مقاومت بدنه ی آن ها 50٪ بیشتر از فلنج های روکار دو جوش می باشد. اتصال به لوله در قسمت خارج فلنج انجام می شود اما قبل از جوشکاری باید فضایی بین فلنج یا اتصالات و لوله ایجاد شود .قبل از جوشکاری، لوله یا اتصالات باید به حداکثر مقدار ممکن در سوکت قرار بگیرند. نقطه ضعف این فلنج درست شکافی است که باید ایجاد شود که توسط محصولات خورنده و عمدتاً در سیستم های لوله های فولادی ضد زنگ، در شکاف بین لوله و فلنج می تواند مشکلاتی نظیر خوردگی ایجاد کند.
